Χαιρετισμός

Νύχτα Απρίλη, νέα σελήνη, ωραία νύχτα για εραστές και κλέφτες. Καλή αρχή, καληνύχτα σας.

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

strangers in the day

το λοιπόν ο οβελίας πεντανόστιμος , το κοκορέτσι έτσι κι έτσι, μας έκανε το τρυκ του "ψήθηκα" αλλά μόνο απ έξω και άντε πάλι τα; ξύλα Γιάννη κλπ κλπ. Λοιπόν όλα μ άρεσαν στη χτεσινή μέρα αλλά σήμερα είχα ένα θεματάκι με το άτομο με το οποίο ξύπνησα κι η πλάκα της υπόθεσης είναι ότι κοιμήθηκα άνευ παρέας!!- καλά δε χάνω το θάρρος μου. με λίγο ύπνο λέω θα συνέλθω που θα πάει . Βέβαια δεν ξέρω αν αυτό το άτομο έχει καθόλου διάθεση για ύπνο αλλά το καλό που του θέλω είναι να βγάλει τουλάχιστον το ζουτιέν του νισάφι πια μέρες και νύχτες στα τεθωρακισμένα, έλεος!!Λέω να κάνω μια υπεράνθρωπη προσπάθεια και να συρθώ μέχρι τον καθρέφτη μπας κι αναγνωρίσω αυτήν την άγνωστη αντανάκλαση αλλά δεν μπορώ τόσες επίπονες ντιαντικασίες με τίποτε ω όχι! το λοιπόν ατενίζω τούτη τη θάλασσα και κάνω την ....χελώνα!!Ρίχνω μια ματιά στο χέρι μου. Να πάρει συνεχίζω να χω το λευκό του κόμη Μοντεκρίστο! Χάθηκε να μουν ένα τόνο σκουρότερη έτσι για αλλαγή; Μάλλον κατέβηκα στη "λάθος στάση του Μετρό του ύπνου". Μια δόση ακόμη θα με αυνεφέρει κι όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό!! Κοιτάω για εισιτήριο αλλά σ αυτή τη βερσιόν δεν βρίσκω τίποτε στις τσέπες μου. Τώρα μάλιστα! με βλέπω να ταξιδεύω λαθραία και ποιος πληρώνει το πρόστιμο!!Αργία όμως σήμερα και τα εισιτήρια είναι ΤΖΆΜΠΑ - επιστημονική φαντασία χι χι - , Τέλος πάντων, λίγος υπνάκος ακόμη δε βλάπτει οπότε έτσι κι έγινε. Κατά την διάρκεια φρόντισα ν αποκτήσω και διαμέρισμα ωραιότατο που χε με τον ιδιοκτήτη κοινή κουζίνα απ τις μοντέρνες με πάσο και βρέθηκα εξ απροόπτου μπροστά σε μια κυρία που μαγείρευε μοσχαράκι με μανέστρα στη γάστρα, πήγα και σε μια συναυλία υπαίθρια όπου όλοι ήταν ξυπόλητοι για καθαρίσουν λέει τα τσι τους χι χι αλλά η απατεωνιά ήταν ότι η μουσική ενώ στο πάλκο ήταν λάιβ από τα ηχεία έπαιζε ήδη ηχογραφημένη μουσική με αποτέλεσμα να υπάρχει μια μικρή ασυμφωνία στο ρυθμό.... Μ αυτά και με τ άλλα ταξίδεψα μέσα σ αυτό το ξένο σώμα  για λίγο ακόμη μέσα στο χρόνο, μέχρι που κάπου έφτασα και κατέβηκα σε μια άλλη στάση, ένας άλλος άνθρωπος. Ποιος; Ουπς, αμηχανία!!! Α , ναι! Ο παλιός μου εαυτό;!! Μμμμμ και πάνω π άρχιζα να συνηθίζω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου