Χαιρετισμός

Νύχτα Απρίλη, νέα σελήνη, ωραία νύχτα για εραστές και κλέφτες. Καλή αρχή, καληνύχτα σας.

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

μέρα bonus

29 Φεβρουαρίου.
μια στις τόσες! γουρλίδικη μέρα το δίχως άλλο. παρά τα τερτίπια του καιρού και των καιρών και του αβέβαιου μέλλοντος - που αν δεν ήταν αβέβαιο ποια θα ήταν κι η γοητεία του;
Χαρά σ' αυτούς που έχουν γενέθλια!  επιτέλους!!
Χαρά και σε μας τους υπόλοιπους.
Όλα καλά κι αύριο πρωτομηνιά!
Αλλά σήμερα ας το απολαύσουμε, αυτές τις έξτρα 24 ωρίτσες που έχουμε κάθε τέσσερα χρόνια!

Καλημέρα!!


Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Καθαρές δουλειές

Η Καθαρή Δευτέρα ήρθε βροχερή. Αετοί αποκλεισμένοι. Μόνο οι νοεροί πετούν ψηλά, πάνω απ' τα σύννεφα. Και ταξιδεύουν ανέμελα. Η μέρα τεμπέλικη. Με φωτιά στο τζάκι κι όχι περιπλανήσεις στην εξοχή. Αλλά κι έτσι, καλά είναι!
Καλή μας Σαρακοστή.
Νηστεία και προσευχή!

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

μουσικομαζέματα μελωδοσκορπίσματα

...αν και μοιάζει σαν one night stand. Τί να σου κάνουν πέντε τραγούδια; 
Ας είναι! μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού στολισμένου, όμως, με βραβείο βραχιολάκι!
Κι είναι σαφώς καλύτερα απ' τ ολότελα.
Ε! ψιτ! ευχαριστώ πολύ τα κορίτσια του Τhat's Εat!

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

ώπα ώπα!!

αγαπούλες
άστε τους μπαμπούλες
και πάμε για χορούς!
μπέλυ ντανς φορ έβερ λέέέμε!!!
πάμε να κάνουμε πολέμους
καβάλα σ ιππόκαμπους
σε πεδιάδες θαλασσινές,
να πορθήσουμε κάστρα από άμμο
να σαϊτέψουμε τον ήλιο 
και το λιόγερμα
αποκαμωμένες να γείρουμε στα μαλακά στρωσίδια
 πλάι σε κούπες διάφανες 
ξέχειλες από αρωματικό τσάι.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΜΟΡΕΣ
αγαπούλες αγαπάρες
κουράγιο!!!
μέρα τη μέρα χάνουμε το μυαλό
μέχρι να τον κάψουμε
-τον καρνάβαλο.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

αποκριά

μεταμφιέσεις
εμφανίσεις
εξαφανίσεις
παρουσίες μπρος από παρουσίες
παρουσίες μπρος από απουσίες.

με πλαστά χαρτιά σε μια ξέφρενη χώρα
θεατρικό δίχως σκηνή και αυλαία.
παγανιστικές ασκήμιες ανείπωτης ομορφιάς.
η νύχτα ρουφάει τα χρώματα όλα
ντύνεται βασίλισσα
ντύνεται ζητιάνα
ντύνεται γρίτσα καλογρίτσα
τα μεσοφόρια της άμα τα δουν τα σερνικά ζαλίζονται.
καλή μέρα για φόνους.
εικονικούς φόνους μικρής διάρκειας.
κρατούν όσο ένα ξεφάντωμα.

κάπου νοιώθω την παρουσία σου.

η νύχτα με καπέλο πλατύγυρο
φρούτα φορτωμένο
ένα της Αμάλθειας κέρας
ποταμό σκορπά τα καλούδια.
κι η μουσική σ' ένταση δαιμονική
βγήκαν τα ξωτικά με τ' όργανα
χορεύουν και τα σκιάχτρα.

έκατσα σε μια γωνιά του δρόμου
και χόρευαν μες στο κεφάλι μου οι αναμνήσεις.
κοπαδιαστά παρέες περνούν
αλλοπρόσαλλα ύφη
εποχές και καταστάσεις ανάκατες.

τί καλά θα 'ταν να 'ταν αποκριά όλο το χρόνο.
σάματι μουτσούνες δε φοράμε
και στα κανονικά μας;
του τρέντυ. του μαστ. του κομ ιλ φο.
του βολεμένου. του αβόλευτου.
του εντός κι εκτός των πλαισίων.
μουτσούνες υποταγής
κι άλλες επαναστατικές.

πρέπει να πάμε βαθειά στην καρδιά του άλλου
να ξεχάσουμε ό,τι έχουμε συγχωρέσει
στον εαυτό μας και στον κόσμο τον λοιπό.
για να βρούμε
μέσω ενός αστεϊσμού, της μασκαράτας,
μια τρομαχτική αλήθεια.

γλεντοκόπημα
άταχτο χτυποκάρδι
κι άμεσα πραξικόπημα.
επαναφορά στην προσωπική "τάξη".


μη με κοιτάς μ' αυτά τα μάτια τα ξένα
ξέρω την κίνησή σου, την αύρα σου.
κι ας φοράς στολές από ξεχασμένους πολέμους
από πολιτισμούς λησμονημένους.
μα κι αν πάλι λάθος κάνω
θα πω αύριο στο ραγισμένο μου καθρέφτη πως σ' αντάμωσα τάχα.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

ώρες ώρες


...ώρες ώρες, διαβάζοντας ένα βιβλίο, είναι σαν να κάνω μια γνωριμία μ' ένα άγνωστο πρόσωπο σ' ένα σταθμό. Πιάνουμε την κουβέντα. Αναλόγως, η συνάντησή μας κρατά λίγο ή πολύ. Αναλόγως, έχουμε πολύ ή και καθόλου  διάθεση.
Κι όμως, σ΄όλη τη διάρκεια της συνεύρεσής μας, της εξομολόγησής μας, όσο χρόνο κι αν έχουμε για να τα πούμε ή να σκεφτούμε, πάντα καραδοκεί η ώρα του αποχωρισμού.
Καμιά φορά αφήνω ένα βιβλίο μισοτελειωμένο. Μόνο και μόνο για να μην φύγει. Ακυρώνω το εισιτήριο της περιέργειας για ν' ακυρώσει και το δικό του.
Και κάποιες, πολύ σπάνιες, φορές, αφήνω τα μπαγκάζια μου, ξεχνάω τη διαδρομή που είχα κατά νου ν' ακολουθήσω και συνεχίζω μαζί του. Μετά το κλείσιμο της τελευταίας του σελίδας. Κι η ζωή αλλάζει. Κι η ζωή γίνεται περιπέτεια. Ταξιδεύοντας σ' ανεξερεύνητους δρόμους του πιο παράξενου μαζί...



Travelin' light, is the only way to fly
Travelin' light, just you and I
One-way ticket to ecstasy
Way on down, follow me
Travelin' light, we can go beyond
Travelin' light, we can catch the wind
Travelin' light, let your mind pretend
We can go to paradise
Maybe once, maybe twice
Travelin' light, is the only way to fly

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

διαβαίνοντας τη νύχτα και μέσ' από τη νύχτα στη μέρα.



ACQUAINTED WITH THE NIGHT
I have been one acquainted with the night.
I have walked out in rain -- and back in rain.
I have outwalked the furthest city light.

I have looked down the saddest city lane.
I have passed by the watchman on his beat
And dropped my eyes, unwilling to explain.

I have stood still and stopped the sound of feet
When far away an interrupted cry
Came over houses from another street,

But not to call me back or say good-bye;
And further still at an unearthly height,
A luminary clock against the sky

Proclaimed the time was neither wrong nor right.
I have been one acquainted with the night.

Robert Frost

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

έρως

Από τα μάτια πιάνεται, στα χείλια κατεβαίνει
Κι από τα χείλια στην καρδιά ριζώνει και δε βγαίνει



Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

δυστυχώς επτωχεύσαμε, ευτυχώς θα την κοπανήσουμε.

Αγαπούλα, τα μπαούλα!!!!
εισαγωγή:
Ο τίτλος δεν υπονοεί εμένα. Κάποιοι άλλοι θα την κάνουν νύχτα.
αλλά όπως έχουν τα πράγματα, μας βλέπω κι εμάς να μεταναστεύουμε
κάπου με πιγκουίνους....

Νάτηνα πάλι η Δευτέρα κι εγώ λέω να την κάνω απ' την πίσω πόρτα 
μην έρθει ο δοσάς και μου πάρει το αστρακάν και πώς θα ζήσω!!
Να μην ακούω "βαρκούλες αρμενίζουν", εντάξει;;;;
αν υπάρχει μια ψυχή πονετική εκεί έξω, ας έρθει. Και με ψαρόβαρκα βολεύομαι, 
όχι ότι με χαλάει και μια θαλαμηγός -που είναι αμιγώς του στυλ μου, 
γιατί, αν υποθέσουμε ότι, ο Μπαχ πάει με τις μαούνες, ο Σοπενούλης, όμως;;;!! 
αχ πέφτουν τα νταβάνια, 
ωχ ωχ,  χι χι.
αρκεί να φύγω από δω από τούτο το μαύρο τόπο, να πάω να ξενιτευτώ.
Κάπου να percher που στα γαλλικά θα πει κουρνιάζω.
Percher εδώ, percher εκεί, percher πού;
Όπου γης και πατρίς' όσο ζω μαθαίνω!!
...και τα μυαλά στα κάγκελα, 
πολύ καλημέρα σας.

Ρόδα είναι και γυρίζει, η ζωή μου κύκλους κάνει, 
Μὴ μοῦ τοὺς κύκλους τάραττε και άλλα θαλάσσια τέρατα,
μπλουπς μπλουπς  σε τρυφερούς βυθούς ανεξερεύνητων θαλασσών.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!


Left a good job in the city,
Workin' for the man ev'ry night and day,
And I never lost one minute of sleepin',
Worryin' 'bout the way things might have been.
[Chorus:]
Big wheel keep on turnin',
Proud Mary keep on burnin',
Rollin', rollin', rollin' on the river.

Cleaned a lot of plates in Memphis,
Pumped a lot of 'pane down in New Orleans,
But I never saw the good side of the city,
'Til I hitched a ride on a river boat queen.
[Chorus]
Rollin', rollin', rollin' on the river.

If you come down to the river,
Bet you gonna find some people who live.
You don't have to worry 'cause you have no money,
People on the river are happy to give.
[Chorus]
Rollin', rollin', rollin' on the river.
Rollin', rollin', rollin' on the river.
Rollin', rollin', rollin' on the river.

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

έγειρε το Σαββάτο στο περβάζι.

Φωτιές στο τζάκι.
Φλόγες στο τζάμι.
Καίνε την πόλη.
Φλόγες ταξιδιάρικες.

Τις ακολουθάμε. Είμαστε κιόλας στους δρόμους. Φουλάρουμε τ' αμάξι και ξεχυνόμαστε.
Κι όπου φύγει - φύγει.
Φλόγες - φτερά στην πλάτη μας, στους ώμους μας.
Βογκάει των ταχυτήτων το κιβώτιο και τ' αμάξι μουγκρίζει κι ορμά.
Λιμασμένο θεριό  σ' ένα γκρίζο ποταμό.
Τρέχει, λες, πάνω στο νερό.

Θαύμα. Μουρλαθήκαμε.
Στο ντουλαπάκι εξιτήριο υπ' ευθύνη μας, ένα φλασκί με τονωτικό, υψηλόβαθμο "ορυκτέλαιο"
και πολλά άδεια κουτάκια μπύρας.
Γλέντι νιόπαντρο μες στην καρδιά του χειμώνα.
Κλεφτήκαμε με την ανεμελιά και πάμε σ' άλλες πολιτείες, σ' άλλες παραλίες.



Το λέει η καρδούλα μας.
Που 'χει μαθητεύσει με καλό,  παλιό, βρώμικο ροκ και μια δόση γαλλικής ντεκαντάνς, που μας πάει στ' άστρα και στον Άδη με το ίδιο τικέτι. 
Ο χειμώνας χορεύει με μαύρο φανελάκι ξαναμμένος. Έγινε ξαφνικά καλοκαίρης κι ας η ανάσα του αχνίζει.

Με ταΐζεις ελιές μαύρες, τσακιστές.
Μου λες "κλείσε τα μάτια" και με φιλάς.
Οι μοίρες παίζουν μπριτζ σε νεφελώδη ατμόσφαιρα από τσιγάρα κατοστάρια που 'χουν πάνω τους φιλήματα, δαγκώματα κραγιόν, με ρόλλευ, ρομπίτσες και λικεράκια εις την νιοστήν.

Αδρές γραμμές της νύχτας.
Στα χαρακώματα η νέα μέρα περιμένει για μια πρωινή επίθεση.
Αλλά εμείς σ' άλλους γαλαξίες, στο ανατολικό δωμάτιο με τα παντζούρια κλειστά,
ζεστά κορμιά, φχαριστημένες ανάσες, ταξιδιού χνάρια, μιας απόδρασης, στάσης στου πόθου το καφέ για έναν ακατανόητα χρονοβόρο εσπρέσσο και πάλι μες στα ζεστά παπλώματα εκφράζοντας ένα αενάως ανανεούμενο πάθος για ζωή, για την ημέρα τη σημερινή, Κυριακή.

Καλημέρα.
Θα ξυπνήσω
σε λίγο....

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

βραβειάκι, χε χε!!

ένα βραβείο!
από owl mommy
Owl mommy I love your blog too!!


Α!!! Καλό μας ΣουΚού!!
και...ψύχραιμα, ψύχραιμα, ψύχραιμα....
ε, μ' όλα αυτά που συμβαίνουν, όσο πιο ψύχραιμα γίνεται!!

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

φεγγάρι κρυφό.

Νύχτα πανσελήνου και στο γύρισμα της σελίδας, η Τετάρτη.
Μα το φεγγαράκι αλλού αλαργάρει απόψε. Συννεφένια συνωμοσία. Λειψές κλεψύδρες μετράνε έναν αόρατο χρόνο.  Απουσία. Στο τεφτέρι των ημερών, μια μουτζούρα.  Η φωτιά στο τζάκι έχει πέσει, ένα φως ξεχύνει ολόγυρα μυστηριακό, που κάνει τις σκιές σκοτεινότερες και τους ήχους του σπιτιού που κοιμάται εντονότερους.
Σπίτια που κοιμούνται. Κοιμούνται άραγε; Ή μέσα στα σκοτάδια συνεχίζουν να μετράνε της ζωής μας, της ζωής τους στιγμές και δευτερόλεπτα;
Κάνει κρύο απόψε. Κι απόψε. Καραμελωμένα αμύγδαλα και λίγο κονιάκ στο τσάι, να ζεσταθεί η ψυχή.
Ραγδαίο χτυποκάρδι, ένα μπάλωμα φως τρυπώνει ξάφνου. Γλυκό φως σελήνης. Απαλό, γαλήνιο, αισθησιακό κι ατίθασο συνάμα. Αχ!
Μα είναι όνειρο...



Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

με κέφι, ξανά.

Από τη μαγευτική Τρελουρία
ευχές για μια όμορφη βδομάδα
με κρύο, χιόνια, κατακλυσμούς, θεομηνίες, λιακάδες,
μα προπάντων ψυχραιμία παιδιά και καλή διάθεση!
-έτσι για να τη σπάσουμε σε μερικούς μερικούς
που νομίζουν πως με τον άλφα ή βήτα τρόπο θα μας τσακίσουν το ηθικό!

Ζαμέ των ζαμών!!

κι αν η ζωή είναι βασανάκι κι οι τσέπες αδειανές και λοιπόν;
θα μπορούσε να 'ναι και χειρότερα!
-εντάξει, άρχισαν να πέφτουν σοβάδες απ' το ταβάνι, σταματάω εδώ.
Πολύ καλημέρα σας!

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

σιωπηλά





μικρά, χλωμά φαντάσματα περιφρουρούν τις νύχτες μας.
κι εμείς, εκεί, στο γλυκόπιοτο υπνάκι.
ονειροπαρμένα ποτάμια κυλάν κάτω απ το μαξιλάρια μας.
άπνοιες μελιστάλαχτων ονείρων ποτισμένα.
θύελλες θυμωμένων θραυσμάτων πραγματικότητας παρεισφύουν.
σε μικρές, περίτεχνες, ισορροπίες αναλαμπών, θορύβων
σε βρίσκω
και στέκεις μ' ένα αινιγματικό χαμόγελο
κι ένα χάδι με κερνάς σαν από πλάι σου περνώ.
αχ ειν' η ζωή γαλάζια ή οι πρίγκιπες;
χρρρρρ....





εικόνες παρελαύνουν, η μια μετά τη άλλη σε μια διαδοχή φωτεινή, η νύχτα δεν περιμένει, ορμά στην αγκαλιά της νέας μέρας, καλημέρα Κυριακή!

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

δάκρυ στο σκοτάδι.


αναμνήσεις από χώρες στις οποίες ποτές μας δε ζήσαμε, που στον αέρα τους βαπτίστηκε το νεογέννητό μας κορμί'
από διαδρομές με απρόσωπα τραίνα που δε θυμόμαστε, μέχρις έναν μαλακό κάμπο, μια θάλασσα γαλανή.
έπειτα στη ζωή που διαβαίνει,
σε κάθε μικρή ή μεγάλη σχέση,
ένα ζευγάρι σκουριασμένες τρυπίτσες που δείχνουν στο κενό,
από μια παραμάνα σε χαρτάκι που πάνω του ήταν ένα όνομα που ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε.
πρώτες αγάπες,
πρώτες πληγές.
κάποιες νύχτες σε ξυπνάνε και βλέπεις τον ύπνο να σε κοιτάζει σα θυμωμένο γατί με τις τρίχες ολόρθες,
ενώ απομακρύνεται μ ένα γοερό νιαουρητό.
και μετά  σιγαλιά
κι ένα νανουρίσμα που 'χεις εφεύρει
γι αυτές τις μεγάλες νύχτες, κάπου στον κόσμο.

Βήμα-βήμα νιώθω πως θα γυρίσεις
σαν το κύμα να με νανουρίσεις
μα τα βράδια όλα στο ίδιο χρώμα
γκρίζα πάντα και δεν ήρθες ακόμα.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

αισιοδοξία!!


Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει
καλοκαίρι θα μυρίσει.

ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΜΗΝΑ!!


Είναι ο μήνας των καθαρμών. Η λέξη παράγεται από το λατινικό ρήμα februare, που σημαίνει καθαίρω, αγνίζω, αποβάλλω τα καθάρματα.

Ο Φεβρουάριος προστέθηκε στο Ρωμαϊκό έτος σαν ο τελευταίος μήνας από τον Πομπίλιο Νουμά και αντιστοιχούσε προς τον αττικό μήνα Ανθεστηριώνα.

Ο λαός μας τον αποκάλεσε Κουτσοφλέβαρο, επειδή έχει 28 ημέρες και κάθε τέσσερα χρόνια 29. To δίσεκτο έτος, ο λαός μας πιστεύει ότι είναι κακότυχο, γι αυτό (σύμφωνα με τις προλήψεις) δεν πρέπει να φυτεύουν αμπέλια οι γεωργοί, ούτε να γίνονται γάμοι, ούτε να χτίζονται σπίτια.

Λέγεται επίσης Φλιάρης, Ληψομήνας, Κουτσός, Κουτσούκης ή Μικρός (Κύπρος).
Στον πόντο τον Φεβρουάριο τον ονόμαζαν συνήθως Κούντουρο, γιατί έχει κοντή ουρά, αφού είναι λειψός σε σχέση με τους άλλους.
Επίσης σε κάποια μέρη λεγόταν Κούτσουρος, διότι κατά κάποιο τρόπο είναι κουτσουρεμένος.





Οι πληροφορίες από το blog  Εν Λευκώ